آیینه(اردلان سرفراز)
دهـکــده ادبـیــات پـاســارگــاد
به وبلاگ خودتون خوش آمدید امیدوارم لحظات خوبی را سپری کنید
ﺭﻭ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﻪ ﺁﯾﻨﻪ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺩﺍﺩ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ¤ ﺑﺒﯿﻦ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺣﻘﯿﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻭﺝ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻮﺩﻧﻢ¤ ﺭﻭ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﻪ ﺁﯾﻨﻪ ﻣﻦ ﺟﺎﯼ ﺁﯾﻨﻪ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﻢ¤ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺩﺍﺩ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ﺍﯾﻦ ﺁﯾﻨﻪ ﺱ ﯾﺎ ﮐﻪ ﻣﻨﻢ¤ ﻣﻦ ﻭ ﻣﺎ ﮐﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﯾﻢ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﯾﻢ¤ ﺑﻨﺪﻩ ﯼ ﺧﺎﮎ ، ﺧﺎﮎ ﻧﺎﭘﺎﮎ ﺧﺎﻟﯽ ﺍﺯ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺁﺩﻡ ﺷﺪﻩ ﺍﯾﻢ¤ ﺭﻭ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﻪ ﺁﯾﻨﻪ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺩﺍﺩ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ¤ ﺑﺒﯿﻦ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺣﻘﯿﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻭﺝ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻮﺩﻧﻢ¤ ﺩﻧﯿﺎ ﻫﻤﻮﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻫﺴﺖ ﺣﻘﺎﺭﺕ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻭ ﻣﻨﻪ¤ ﻭﮔﺮﻧﻪ ﭘﯿﺶ ﮐﺎﺋﻨﺎﺕ ﺯﻣﯿﻦ ﻣﺜﻞ ﯾﻪ ﺍﺭﺯﻧﻪ¤ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﺰﺭﮔﻮ ﺑﺎﺯ ﻧﯿﺴﺖ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺭﻣﺰ ﻭ ﺭﺍﺯ ﻧﯿﺴﺖ¤ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻃﺮﻑ ﺭﻭ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺭﺍﻩ ﺭﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎﺯ ﻧﯿﺴﺖ¤ ﻣﻦ ﻭ ﻣﺎ ﮐﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﯾﻢ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﯾﻢ¤ ﺑﻨﺪﻩ ﯼ ﺧﺎﮎ ، ﺧﺎﮎ ﻧﺎﭘﺎﮎ ﺧﺎﻟﯽ ﺍﺯ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺁﺩﻡ ﺷﺪﻩ ﺍﯾﻢ¤ ﺩﻧﯿﺎ ﮐﻮﭼﮏ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﻭﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺗﺼﻮﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ¤ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻋﮑﺲ ﺑﺰﺭﮒ ﭼﺸﻤﺎﻣﻮﻧﻮ ﭘﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ¤ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﻣﺎ ﭼﯽ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻢ ﺷﺪﯾﻢ¤ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺳﺎﻗﻪ ﺧﻢ ﺷﺪﯾﻢ¤ ﻣﻦ ﻭ ﻣﺎ ﮐﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﯾﻢ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﯾﻢ¤ ﺑﻨﺪﻩ ﯼ ﺧﺎﮎ ، ﺧﺎﮎ ﻧﺎﭘﺎﮎ ﺧﺎﻟﯽ ﺍﺯ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺁﺩﻡ ﺷﺪﻩ ﺍﯾﻢ¤ ﺭﻭ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﻪ ﺁﯾﻨﻪ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺩﺍﺩ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ¤ ﺑﺒﯿﻦ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺣﻘﯿﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻭﺝ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻮﺩﻧﻢ¤ ﺭﻭ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﻪ ﺁﯾﻨﻪ ﻣﻦ ﺟﺎﯼ ﺁﯾﻨﻪ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﻢ¤ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺩﺍﺩ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ﺍﯾﻦ ﺁﯾﻨﻪ ﺱ ﯾﺎ ﮐﻪ ﻣﻨﻢ

نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:








تاریخ: سه شنبه 23 آبان 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب